Jeszcze kilkanaście lat temu leasing był usługą mało znaną i mało rozumianą przez przedsiębiorców. Wpływ na to miał brak odpowiednich uregulowań prawnych.

W prawie podatkowym dokonano stosownych modyfikacji w 1993 r., a Kodeks cywilny został znowelizowany pod kątem umów leasingowych dopiero 10 lat temu.

Na mocy ustanowionych przepisów leasing prezentuje się jako specyficzna forma najmu (dzierżawy) ? przede wszystkim ? środków transportu (tzw. leasing samochodowy), aczkolwiek umowy mogą mieć za przedmiot również maszyny i urządzenia, nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne.

Jest to innymi słowy sposób finansowania inwestycji. Leasing tym różni się od najmu (dzierżawy) tym, że zakłada możliwość nabycia leasingowanej rzeczy na koniec okresu umownego. Ponadto opłaty związane z korzystaniem z tej usługi mogą mieć zmienną wysokość, którą ustala się w oparciu o wpłatę początkową oraz wartość końcową.

Warto też wiedzieć, że wyróżniamy przede wszystkim dwa rodzaje leasingu: operacyjny i finansowy. Kryterium podziału opiera się o prawo do amortyzowania przedmiotu umowy. W pierwszym przypadku robi to finansujący, w drugim ? korzystający. Co ciekawe oba terminy są nieobecne w jakimkolwiek akcie prawnym.